Jak już to zostało zaanonsowane na naszej stronie, w dniach 28-29 czerwca br. w naszym Wyższym Seminarium Misyjnym w Stadnikach odbyło się wyjątkowe spotkanie – Pierwsze „Wawrzyczki” dla Dobroczyńców.
Okazją do zorganizowania spotkania było kilka motywów. Przede wszystkim chcieliśmy jako sercanie choć symbolicznie podziękować naszym drogim Dobroczyńcom, którzy już od wielu lat wspierają nasze seminarium, i dać im sposobność, aby mogli z bliska poznać to miejsce i księży sercanów, którzy mieszkają i pracują w stadnickim seminarium.
Równocześnie chcieliśmy wspomnieć naszego drogiego współbrata, śp. ks. Kazimierza Wawrzyczka, który zmarł w 2022 roku, a przez wiele lat pracował w sekretariacie dla naszych Dobroczyńców i niestrudzenie odwiedzał Dobrodziejów, nawet kilka razy w roku. Z pewnością jego osoba pozostaje dla wielu z nich we wdzięcznej pamięci. Na jego cześć nasze spotkanie nazwaliśmy właśnie „Wawrzyczkami”. W tym roku były to Pierwsze „Wawrzyczki”, z nadzieją, że będą i kolejne.
I wreszcie ostatni motyw spotkania, to wyrażenie wdzięczności ks. Zbigniewowi Bednarzowi, który przejął posługę po ojcu Wawrzyczku i już od 25 lat pracuje z Dobroczyńcami i również jest im znany z bezpośrednich kontaktów.
Na zaproszenie przyjazdu do seminarium odpowiedziało prawie 50 osób z różnych miejscowości, między innymi z Bzia, Dobczyc, Jasła, Jeleśni, Katowic, Kobyli, Krakowa, Raciborza, Rogoźnika, Rybnika, Starego Sącza, Witowa, Wodzisławia Śląskiego, Zagórza koło Niepołomic. Niektórzy z nich przyjechali już w piątek wieczorem. Oficjalnie spotkanie rozpoczęło się w sobotę przed południem. Pierwszym punktem programu było odwiedzenie stadnickiego cmentarza, gdzie znajduje się grób ojca Wawrzyczka, ale też wielu innych naszych współbraci, m.in. ks. Józefa Kubika, również długoletniego pracownika biura.
W południe odbyła się uroczysta msza święta pod przewodnictwem ks. Zbigniewa Bednarza, biurowego jubilata. Słowo Boże wygłosił ks. Prowincjał Sławomir Knopik, który swoją obecnością również chciał uhonorować naszych Dobrodziejów, jak również długoletnią pracę ks. Zbigniewa. Na zakończenie Eucharystii nasi dwaj Neoprezbiterzy, ks. Ivan Asauleac i ks. Michał Koźbiał udzielili Dobrodziejom prymicyjnego błogosławieństwa.
Po smacznym stadnickim obiedzie Dobrodzieje wraz z sercanami spotkali się w auli na kawie. Oczywiście nie obyło się bez jubileuszowego tortu na cześć ks. Zbigniewa. Atrakcją spotkania był wspólny wyjazd do sanktuarium bł. Anieli Salawy w Sieprawiu. Dzięki życzliwości ks. prałata Piotra Kluski, emerytowanego proboszcza i kustosza sanktuarium, mogliśmy posłuchać o historii samego kościoła sieprawskiego, jak również o samej Anieli, która z Sieprawia się wywodzi. Pod przewodnictwem ks. prałata odmówiliśmy litanię do bł. Anieli przy ołtarzu jej poświęconym. Później nawiedziliśmy jeszcze stary kościół w Sieprawiu, odbudowany po pożarze, który stanowi bardzo ciekawą budowlę architektoniczną, surową w swoim wyglądzie, cieszącą się dużym powodzeniem zwłaszcza dla par ślubnych.
Sobotni wieczór poświęciliśmy osobie ks. Kazimierza Wawrzyczka. Udało się zebrać i wyświetlić na ekranie wiele pamiątkowych zdjęć z życia apostolskiego i czasu choroby ks. Kazimierza. Najciekawsze były jednak wspomnienia Dobrodziejów i współbraci sercanów. Ksiądz rektor przytoczył na początku spore fragmenty kazania pogrzebowego wygłoszonego przez ks. Andrzeja Sawulskiego, który pokazał poetycką i kapłańską wrażliwość ks. Kazimierza. Następnie głosy zabierali współbracia i osoby świeckie, pracujący razem z ks. Wawrzyczkiem w biurze, wspominając go jako człowieka żyjącego sprawami i troskami Dobrodziejów, doskonale pamiętającego o wszystkich imieninach, rocznicach, rodzinnych koligacjach, całkowicie oddanego posłudze dla nich. Podobnie było w relacjach Dobrodziejów obecnych na spotkaniu. Dzięki wszystkim tym wspomnieniom osoba ks. Kazimierza ożyła przed nami i to w bardzo jasnych i ciepłych barwach.
W niedzielę rano odśpiewaliśmy z Dobrodziejami Godzinki do Najświętszej Maryi Panny, a w ramach kawy po śniadaniu ks. rektor przedstawił zgromadzonym aktualną sytuację seminarium. Mimo braku powołań seminarium podejmuje różnoraką działalność, aby tworzyć dobre środowisko wokół domu stadnickiego. W ramach tych inicjatyw powstała Szkoła Biblijna, działająca już drugi rok. Kilka spotkań miała już Szkoła Liturgii im. Ojca Leona Jana Dehona dla ministrantów i lektorów, która będzie kontynuowana na jesieni w postaci kursu lektorskiego. Wznowione zostało Misterium Męki Pańskiej z zaangażowaniem osób świeckich. W tym roku odbyła się już druga jego edycja. W seminarium funkcjonuje kino religijne, które umożliwia chętnym oglądanie wartościowych niszowych produkcji filmowych, prawie niedostępnych w kinach komercyjnych. Poza tym w seminarium odbywa się wiele spotkań okolicznościowych i formacyjnych dla samych sercanów, osób konsekrowanych i świeckich. Postrzegamy to wszystko jako wielką łaskę, że Duch Święty potrafi wzbudzać nowe życie tam, gdzie wydaje się, że ono obumiera i świeci pustką.
Ostatnim akcentem „Wawrzyczkowego” spotkania był udział we mszy świętej odpustowej w naszym stadnickim kościele, który nosi tytuł Najświętszego Serca Jezusowego.
Spotkanie zakończyło się podziękowaniami i życzliwymi pożegnaniami z nadzieją na spotkanie w przyszłym roku. Dobrodzieje byli bardzo wdzięczni za to, że mogli odwiedzić Stadniki, wielu z nich po raz pierwszy, i poczuć się zaopiekowanymi przez stadnicką wspólnotę księży sercanów.
